Definicja Priony Wiroidy Wirusy

Co to jest: Wirusy, wiroidy, priony na granicy materii ożywionej i nieożywionejWirusy, wiroidy, priony są tworami organicznymi, które infekują żywe komórki. Wirusy zbudowane są z cząsteczki kwasu nukleinowego i otoczki białkowej zwanej kapsydem, czasem okrytej dodatkowo osłonką białkowo-lipidową. Taka kompletna jednostka wirusa to wirion. Jest metodą przetrwalną wirusów w formie, w jakiej znajdują się one poza organizmem gospodarza, nie wykazując jakichkolwiek cech żywej materii. Wirusy mają różny kształt, a ich rozmiar wynosi od 10-400 μm. Nie posiadają budowy komórkowej. Zawierają tylko jeden rodzaj kwasu nukleinowego: DNA albo RNA, nie mniej jednak zarówno DNA, jak i RNA mogą być jednoniciowe lub dwuniciowe, koliste albo liniowe. Wirusy to bezwzględne pasożyty. Nie prowadzą własnej przemiany materii, lecz są zdolne do reprodukcji, bo ich namnażanie dzieje się w komórkach innych organizmów. Powodują one gdyż zmianę metabolizmu w komórkach gospodarzy, wykorzystując je do syntezy cząsteczek kwasu nukleinowego i białek dla nowych wirionów. Są przy tym bardziej albo mniej specyficzne. Wykazują zmienność genetyczną. Struktura różnych wirusów W cyklu życiowym wirusa wyróżnia się kilka etapów. W pierwszym etapie – adsorpcji – wirus przyczepia się do komórki gospodarza, po czym zachodzi penetracja, która polega na wniknięciu wirionu albo jego kwasu nukleinowego do wnętrza komórki. Jeśli wirus wprowadza do komórki swój materiał genetyczny razem z otoczką, zostaje rozłożony poprzez enzymy gospodarza na kwas nukleinowy i białko. Następnie w czasie etapu replikacji przejmuje kontrolę nad metabolizmem komórki. Kolejno wytwarzane są enzymy wirusowe i zachodzi replikacja cząsteczek kwasu nukleinowego wirusa (przebieg syntezy kwasu nukleinowego zależy od tego, czy wirus zawiera DNA, czy RNA), a na podstawie zawartej w nich informacji synteza białek otoczki wirusowej. W etapie składania dzieje się łączenie namnożonych cząsteczek kwasu nukleinowego i białek w kompletne cząstki. Ostatecznie komórka gospodarza zostaje zniszczona i zachodzi uwolnienie wirionów. Mogą one infekować kolejne komórki. Jeśli komórka gospodarza ulega rozpadowi, gdy wiriony zostaną w niej namnożone i mogą infekować kolejne komórki, to taki cykl życiowy wirusa nazywany jest cyklem litycznym. w czasie cyklu lizogenicznego materiał genetyczny wirusa zostaje włączony do materiału genetycznego gospodarza jako prowirus. Replikuje się razem z DNA komórki i w ten sposób przekazywany jest do komórek potomnych gospodarza, uzyskujących dlatego odporność na ten właśnie typ wirusa. W pewnych warunkach (na przykład działanie czynników zewnętrznych, osłabienie organizmu) może dojść do wycięcia prowirusa z DNA gospodarza, czego konsekwencją jest namnożenie wirusa i zniszczenie komórki albo przekształcenie jej w komórkę nowotworową. Budowa wirusa grypy Wirusy nie są zaliczane do świata żywych organizmów, stąd znajdują się poza podziałem systematycznym. Jednak w obrębie samych wirusów wyodrębnia się różne ich grupy. Z racji na rodzaj kwasu nukleinowego, jaki wchodzi w ich skład, wyróżnia się DNA-wirusy i RNA-wirusy. Pośród tych ostatnich znajdują się tak zwany retrowirusy, które by się namnażać przepisują swój materiał genetyczny ( w formie RNA) na DNA przy udziale enzymu zwanego odwrotną transkryptazą. Retrowirusem jest ((na przykład wirus HIV. Inny podział wirusów opiera się na typie zarażanego organizmu. Stąd wyróżnia się wirusy roślinne, zwierzęce, bakteryjne. Wirusy roślinne jako materiał genetyczny mają RNA. Do komórki gospodarza wnikają całe, po wcześniejszym mechanicznym uszkodzeniu ściany komórkowej, (((na przykład w efekcie jej zranienia. Symptomami zarażenia są ((((na przykład jasne przebarwienia na liściach, zmiany nekrotyczne, kędzierzawość, narośla rakowe. Mają kształt bryłowaty albo pałeczkowaty. Odpowiednikiem jest wirus mozaiki tytoniowej, zarazy ziemniaczanej. Wirusy zwierzęce jako materiał genetyczny mają DNA albo RNA. Do komórki wnikają całe. Mają na ogół kształt bryłowaty. U zwierząt wywołują (((((na przykład wściekliznę, pryszczycę, nosówkę, a u ludzi ((((((na przykład grypę, ospę wietrzną, ospę prawdziwą, odrę, chorobę Heinego-Medina, różyczkę, żółtaczkę, opryszczkę, AIDS, a również wybrane nowotwory. Wirusy bakteryjne, a więc bakteriofagi, jako materiał genetyczny mają RNA albo DNA, który wprowadzają do komórki gospodarza, z kolei kapsyd zostaje na zewnątrz. Mają postać bryłowo-spiralną. Szczególnie dobrze poznane są fagi Escherichia coli. Prostszymi od wirusów bezkomórkowymi tworami infekującymi żywe komórki są wiroidy i priony. Wiroidy są czynnikiem chorobotwórczym zbudowanym wyłącznie z RNA. Powodują one choroby (((((((na przykład ziemniaków, cytrusów, ogórków. Priony powstają z powodu mutacji genu powodującej zmianę konformacji prionowego białka. Taki prion jest zdolny narzucić własną konformację prawidłowym, „siostrzanym” białkom w komórce. Efektem nagromadzenia prionów jest śmierć komórki i atak uwolnionych z komórki prionów skierowany na kolejne komórki, raczej nerwowe. Przeniesione do innego organizmu stają się czynnikami zakaźnymi. Wywołują ((((((((na przykład zespół Creutzfeldta-Jacoba, chorobę szalonych krów, chorobę kuru z Nowej Gwinei. Zapamiętaj Właściwości wirusów: – brak budowy komórkowej – obecność tylko jednego kwasu nukleinowego (kwas nukleinowy jest niezbędny, aczkolwiek niewystarczający do ich namnożenia) – niezdolność do reprodukcji poza żywą komórką – brak własnego metabolizmu. Wirusy są bezwzględnymi pasożytami. Wirusy nie posiadają wszystkich cech żywego organizmu, stąd nie są zaliczane do świata żywych organizmów. Są tworami organicznymi, które infekują żywe komórki. Badania nad cyklem reprodukcyjnym bakteriofagów przyczyniły się do lepszego poznania mechanizmów przekazywania informacji genetycznej z komórki do komórki.