Co znaczy Adopcja wstęp cz.1

Co to znaczy:  Posiadanie własnego dziecka to pragnienie prawie każdej pary. Kobiety już od dzieciństwa i czasu zabaw z lalkami marzą aby kiedyś usłyszeć bicie malutkiego serduszka, a potem wyraz "mama"... Dla niektórych chęć posiadania dziecka to inwestycja w przyszłość, to chęć przedłużenia rodu czy, sposóbna„scementowanie  związku”. Dla innych dziecko to cud, dar, którego istnienie sprawi, iż jeszcze bardziej chce się żyć, to owoc miłości do ukochanej osoby, chęć otoczenia kogoś opieką, czasem wypełnienia pustki. Ile ludzi tyle czasem powodów do posiadania dziecka. Jednakże są rodziny, którym pragnienie to nigdy się nie spełni i w tych sytuacjach adopcja regularnie wydaje się ostatnią szansą … Zapraszam do przeczytania cykli artykułów na temat adopcji, które sukcesywnie będą umieszczane w naszym portalu. Przyszli rodzice dowiedzą się z nich najważniejszych rzeczy, które będą im niezbędne w podjęciu tej ważnej decyzji  jaką jest adopcja. W Polsce oprócz adopcji możemy się spotkać z kilkoma innymi formami opieki nad dzieckiem pozbawionym rodziny, to są: -placówki opiekuńczo wychowawcze a więc Domy Małego Dziecka( dzieci do lat 3) i Domy Dziecka(do 18 r.ż.). -Pogotowie opiekuńcze – placówka o charakterze obserwacyjno-selekcyjnym. Dziecko przebywa tu nie dłużej niż 6 miesięcy w trakcie trwania procesu sądowego. Pogotowie dokonuje rozpoznania i oceny stanu psychicznego i fizycznego dziecka, jego sytuację rodzinną i ustala czy powinno wrócić do domu czy znaleźć się w Domu Dziecka. Do PO trafiają głównie dzieci znajdowane na ulicy, uciekające z domów albo innych placówek wychowawczo-opiekuńczych, niepełnoletnie ofiary przemocy domowej albo małoletni przestępcy. -Rodziny zastępcze – mogą to być rodziny spokrewnione albo spowinowacone z dzieckiem, lecz nie tylko. Dziecko wzięte jest na pewien okres (na przykład pobytu matki w wiezieniu, rodzice mają ograniczoną władzę rodzicielską albo nie są znani) zazwyczaj jednak wychowywane jest do czasu uzyskania pełnoletniości albo usamodzielnienia.  Dla wielu dzieci rodzina zastępcza jest jedyną realną metodą opieki pozazakładowej. to są: dzieci, których zdrowie fizyczne albo psychiczne wykazuje odchylenia od normy i mają niewielkie szanse na adopcję; większość dzieci w wieku powyżej 3 lat; dzieci, których więź z rodziną naturalną nie została kompletnie zerwana; dzieci , które tylko na pewien okres utraciły rodzinę swoją. Instytucja rodziny zastępczej  podlega kontroli. Rodziny dostają kapitał na utrzymanie dziecka do 18 r. ż. Wedle polskim prawem rodziną zastępczą może zostać małżeństwo albo osoba samotna. Muszą przy tym spełniać następujące warunki: 1.    polskie obywatelstwo 2.    niekaralność 3.    unormowane warunki mieszkaniowe 4.    stałe źródło dochodu (co najmniej jednego opiekuna) 5.    stan zdrowia umożliwiający sprawowanie opieki nad dzieckiem w rodzinie zastępczej 6.    odbycie szkolenia dla rodzin zastępczych. Szkolenia prowadzą ośrodki adopcyjno-opiekuńcze. Na pokrycie podstawowych wydatków związanych ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem, rodzice zastępczy otrzymują częściowy zwrot poniesionych wydateków. Jego wysokość zależy od wieku dziecka i jego stanu zdrowia. Rodzina zastępcza różni się dość znacznie zarówno od rodziny naturalnej, jak i adopcyjnej. Dziecko nie urodziło się w tej rodzinie, ani nie zostało " przysposobione" z kolei ono jest " wzięte na wychowanie" na pewien czas albo bezterminowo. Może się jednak zdarzyć , iż rodzina zrzeknie się, w którymś momencie opieki nad dzieckiem i ma do tego prawo. -rodziny opiekuńcze- rodziny opiekuńcze a więc takie, które wychowują okresowo i odpłatnie dzieci z Domów Małego Dziecka. - Adopcja ( której będzie poświęcony cykl artykułów w naszym portalu) - daje dziecku takie prawa jakie normalnie wynikają z pokrewieństwa. W razie adopcji następuje zupełne zerwanie więzi z naturalną rodziną , zostaje z kolei nawiązana nowa więź z rodzicami przysposabiającymi i całą ich bliższą i dalszą rodziną. Z prawnego punktu widzenia dziecko takie nie jest już sierotą. Rodziny adopcyjne nie dostają pieniędzy na dziecko. Istniejące w naszym państwie Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze służą fachową pomocą. - Rodziny zaprzyjaźnione to forma częściowej opieki pozazakładowej, polegająca na utrzymywaniu stałego, systematycznego kontaktu z dzieckiem sierocym. W efekcie apeli w radiu i telewizji ludzie zaczęli zapraszać dzieci z domów dziecka do siebie na święta, niektórzy podtrzymywali kontakt z dzieckiem jeszcze długo potem (tak się zaczęło). Rodzina, która nawiązuje kontakt z wychowankiem Domu Dziecka i nie zamierza podjąć się nad nim opieki całkowitej, lecz interesuje się rozwojem dziecka, uzupełnia jego braki w wyposażeniu, stara się otoczyć je ciepłem, może z zaskoczeniem stwierdzić, iż po pewnym czasie dziecko zaczyna stwarzać trudności wychowawcze. Dlaczego tak się dzieje? Dziecko bardzo regularnie oczekuje w tych przypadkach, iż rodzina " od święta" stanie się jego rodziną "na stałe" i poprzez różne manifestacje swoich zachowań zaczyna się tego domagać. Po pierwszym okresie euforii wskutek korzystnej zmiany jaka zaszła w jego życiu, dziecko zaczyna odczuwać niedosyt i dostrzegać sporo mankamentów swojej sytuacji. O ile poprzednio chciało należeć do kogokolwiek teraz już wie dokładnie z kim aby chciało zamieszkać. Wpływ profilaktyczne czy reedukacyjne rodzin zaprzyjaźnionych jest środkiem mniej skutecznym niż, ((na przykład : rodziny zastępczej jednak może być rodzajem terapii, gdyż dziecko jest postrzegane jako indywidualność. W kontakcie z rodziną zaprzyjaźnioną dziecko ma sposobność dać coś z siebie( a nie jak w placówce być ciągle obiektem czyjejś troski), może współodczuwać z innymi, przeżywać z nimi radość i smutek. Co więcej dziecko uczy się życia rodzinnego a prawidłowo funkcjonująca rodzina może posłużyć mu za wzór w przyszłości. Dziecko ma sposobność poznać nowe środowisko, nowych ludzi wzbogaca w ten sposób własną wiedzę o świecie, własne słownictwo. I taka forma opieki podobnie jak omówione poprzednio rodziny zastępcze wymaga fachowej pomocy i konsultacji z racji na złożoność sytuacji i sporo specyficznych problemów. -Jeszcze inną formę opieki nad dzieckiem sierocym stanowią tak zwany Domy Rodzinne, które można aby porównać do małych Domów Dziecka z tą jednak różnicą, iż nie ma tu wychowawców -- są rodzice. Przeważnie wychowaniem dzieci zajmuje się para małżeńska posiadająca również swoje potomstwo. Grupa wychowanków liczy 10--15 osób różnej płci i w różnym wieku. To jest szansa dla licznego rodzeństwa aby nie musiało być rozdzielone i cierpieć wskutek rozłąki.   Anna Słomińska