Co to jest:
W fazie jasnej następuje absorpcja światła poprzez cząsteczki chlorofilu zgrupowane w dwóch rodzajach kompleksów, zwanych fotosystemami (fotosystem I i fotosystem II), z których każdy złożona jest z 300-400 ciasno upakowanych cząsteczek chlorofilu, powiązanych z białkami. Fotosystemy wbudowane są w błonę tylakoidów i nieznacznie różnią się budową, czego konsekwencją są niewielkie różnice w absorpcji światła (fotosystem I pochłania światło o maksimum absorpcji 700 nm, fotosystem II o maksimum 680 nm). Absorpcja światła poprzez cząsteczki chlorofilu skutkuje ich elektronowe wzbudzenie. W czasie powrotu elektronów do stanu podstawowego energia przekazywana jest z jednej cząsteczk i na drugą. Zebrana w ten sposób energia zostaje na końcu przekazana do tak zwany centrum reakcji, powodując wybicie elektronów. Wybite elektrony z fotosystemu II są przechwytywane poprzez pierwotny akceptor, który przekazuje je na następne przenośniki elektronów o wzrastającym potencjale oksydoredukcyjnym. Z kolei fotosystem II uzupełnia niedobór elektronów dzięki rozkładowi (fotolizie) wody, która zachodzi przy udziale enzymu zawierającego mangan: Etap jasna fotosyntezy Energia uwalniana w czasie transportu elektronów (w następnych reakcjach redox pomiędzy przenośnikami) jest używana do przeniesienia protonów ze stromy chloroplastu do wnętrza tylakoidów. Powstały gradient protonów umożliwia syntezę ATP poprzez zlokalizowaną w błonie tylakoidów syntazę ATP. Z racji na to, iż do syntezy ATP używana jest energia świetlna, stąd ten typ fosforylacji określany jest jako fosforylacja fotosyntetyczna. Transportowane elektrony docierają do fotosystemu I, uzupełniając w nim niedobór elektronów, który powstał podobnie jak w fotosystemie II (absorpcja fotonu → wzbudzenie cząsteczek chlorofilu → wybicie elektronu). Elektrony wybite z fotosystemu I są przenoszone na NADP+, powodując jego redukcję do NADPH+H+. Synteza ATP zachodzi na drodze fosforylacji fotosyntetycznej, a więc przy udziale światła. Jeśli transport elektronów dzieje się od H2O do NADP+, w czym uczestniczą fotosystemy II i I, mówimy o fosforylacji niecyklicznej. Z kolei w fosforylacji cyklicznej występuje zamknięty obieg elektronów wybitych z fotosystemu I i do niego wracających poprzez układ przenośników. w czasie takiej fosforylacji nie zachodzi fotoliza wody i zredukowanie NADP+, następuje jednak synteza ATP. Fosforylacja taka dzieje się w warunkach niedoboru wody, braku NADP+ albo braku fotosystemu II (na przykładu bakterii purpurowych). Zapamiętaj Jeśli transport elektronów dzieje się od H2O do NADP+, w czym uczestniczą fotosystemy II i I, mówimy o fosforylacji niecyklicznej. Z kolei w fosforylacji cyklicznej występuje zamknięty obieg elektronów wybitych z fotosystemu I i do niego wracających poprzez układ przenośników. Synteza ATP może zachodzić na drodze fosforylacji: – substratowej – oksydacyjnej – fotosyntetycznej.
Czym jest Fotosynteza faza jasna znaczenie w słowniku Objawy i skutki F .
