Co to jest:
Narząd słuchu i równowagi, którym jest ucho, umożliwia odbiór fal akustycznych i ustalenie położenia ciała w przestrzeni. Ucho złożona jest z trzech części: ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. – Ucho zewnętrzne tworzą małżowina uszna i przewód słuchowy zewnętrzny. Odbiera fale dźwiękowe, wzmacnia i kieruje na błonę bębenkową.– Ucho środkowe obejmuje błonę bębenkową, jamę bębenkową i trąbkę słuchową. W jamie bębenkowej znajdują się trzy kosteczki słuchowe: młoteczek, kowadełko i strzemiączko, połączone stawami i więzadłami. Trąbka słuchowa łączy jamę bębenkową z gardłem, zabezpieczając błonę bębenkową przed pęknięciem w efekcie zwiększonego ciśnienia powietrza.– Ucho wewnętrzne złożona jest z błędnika kostnego, wewnątrz którego znajduje się błędnik błoniasty. Przestrzeń pomiędzy błędnikiem kostnym a błoniastym wypełnia ciecz zwana perilimfą, z kolei wewnątrz błędnika błoniastego znajduje się ciecz zwana endolimfą. Błędnik kostny obejmuje przedsionek, ślimak i kanały półkoliste, z kolei błędnik błoniasty dzieli się na woreczek, łagiewkę i spiralnie skręcony przewód ślimakowy, biegnący wewnątrz ślimaka kostnego i umieszczone w kanałach półkolistych błoniaste przewody półkoliste. Model budowy ucha W przewodzie ślimakowym znajduje się właściwy narząd słuchu, a więc narząd spiralny (Cortiego), zawierający komórki zmysłowe (tak zwany komórki rzęsate). Natomiast woreczek, łagiewka i rozszerzenia przewodów półkolistych (((tak zwany bańki) zawierają komórki zmysłowe stanowiące właściwe receptory zmysłu równowagi. Od ucha wewnętrznego odchodzi nerw statyczno-słuchowy, który złożona jest z drogi słuchowej i czuciowej równowagi. Droga słuchowa prowadzi do kory słuchowej w płacie skroniowym mózgu, z kolei droga czuciowa równowagi odgałęzia się w rdzeniu przedłużonym, a jego zakończenia prowadzą do móżdżku, rdzenia kręgowego i kory mózgowej. W przedsionku znajdują się struktury zwane woreczkiem i łagiewką. Wypełnione są płynem i zawierają ((((tak zwany statolity, którymi są kryształki węglanu i fosforanu wapnia. Opadające statolity naciskają skupienia komórek rzęskowych w różnych miejscach woreczka i łagiewki, zależnie od położenia ciała, co pozwala to położenie określić. Trzy kanały półkoliste wypełnione są płynem i ustawione prostopadle do siebie w różnych płaszczyznach. Zmiana położenia ciała spowodowana ruchem obrotowym skutkuje przemieszczanie się w płynie galaretowatej substancji białkowej, zwanej osklepkiem, która naciska na rzęski komórek zmysłowych w kanałach, wywołując również depolaryzację błony komórkowej. Pobudzenie komórek zmysłowych czucia równowagi jest przekazywane do móżdżku, kory mózgowej i rdzenia kręgowego. Fala dźwiękowa wywołuje drgania powietrza w przewodzie słuchowym, które następnie wprawiają w drgania błonę bębenkową. Są one przekazywane za pośrednictwem kosteczek słuchowych do śródchłonki (endolimfy), wypełniającej ślimaka. Następnie drgania płynu przenoszone są na błonę, w którą wrośnięte są komórki rzęsate. Drgania błony powodują zginanie się rzęsek, czego efektem jest depolaryzacja błony komórek zmysłowych. Ich pobudzenie jest przekazywane za pośrednictwem nerwu słuchowego do mózgu. Natężenie dźwięku rozróżniane jest dzięki odczuciu różnic w sile drgań błony, w której umieszczone są komórki rzęsate. z kolei wysokość dźwięku odbierana jest w efekcie pobudzenia komórek zmysłowych w określonych rejonach błony Zakres odbieranego poprzez człowieka natężenia dźwięku wynosi od 0 do 140 decybeli, a zakres częstotliwości odbieranych dźwięków od 16 do 20 kHz. Zapamiętaj Dźwięki powyżej 20 kHz to ultradźwięki – są niesłyszane poprzez człowieka. Odbierają je na przykład nietoperze, które mają umiejętność do echolokacji. Dźwięki poniżej 16 kHz określane są jako infradźwięki. Są także niesłyszane poprzez człowieka, lecz posługują się nimi na przykład słonie i wieloryby.
Czym jest Narząd słuchu i równowagi znaczenie w słowniku Objawy i skutki N .