Definicja z ang. Herbal medicine, or herbal treatment, z niem. Kräutermedizin, Kräuterbehandlung.
Definicja:
Ziołolecznictwo (fitoterapia, zielarstwo) jest rodzajem kuracji, bądź to mającej zapobiegać chorobie, bądź także ją zwalczać, opartej wyłącznie na wykorzystaniu leków roślinnych pochodzenia naturalnego, tzn. nieprzetworzonych chemicznie. Czym jest ziołolecznictwo? Ziołolecznictwo (fitoterapia, zielarstwo) jest rodzajem kuracji, bądź to mającej zapobiegać chorobie, bądź także ją zwalczać, opartej wyłącznie na wykorzystaniu leków roślinnych pochodzenia naturalnego, tzn. nieprzetworzonych chemicznie. Nie jest więc ziołolecznictwem użycie środków pochodzenia zwierzęcego (na przykład psi smalec) i nie jest nim także, co najmniej w rozumieniu potocznym, zastosowanie w medycynie wyciągów roślinnych, które uzyskane mogą być jedynie skomplikowanymi modami chemicznymi. Tradycyjne ziołolecznictwo kojarzy się raczej z suszeniem typowych ziół (pokrzywa, mięta i tym podobne), lecz jest nim również wykorzystywanie soków drzewnych (sok brzozowy) czy nawet diety opartej na warzywach i owocach. Fitoterapia znana jest ludzkości od niepamiętnych, zapewne prehistorycznych jeszcze czasów. Dziś, dzięki zdobyczom współczesnej nauki, możemy w znacznym stopniu zweryfikować dawną wiarę w „magiczne” efekty działania pewnych roślin. Warto zaznaczyć, iż weryfikacja ta wypada na ogół na korzyść ziołolecznictwa tradycyjnego.
Czym jest Ziołolecznictwo, czyli znaczenie w Działanie w leczeniu Z .
