Definicja z ang. egocentrism, z niem. Egozentrik.
Co znaczy:
polecany specjalista: psycholog z łaciny: ego - ja + centrum - środek Sposób postrzegania świata i ludzi jako podrzędnych w stosunku do własnej osoby (tak zwany poczucie, iż „świat kręci się wokół mnie”). Poczucie to, jak w najwyższym stopniu naturalne dla dziecka razem z dojrzewaniem maleje aby osiągnąć naturalny poziom umysłowego i moralnego rozumienia świata, w którym człowiek zajmuje właściwe sobie miejsce osiągając poziom egocentryzmu umiarkowanego. Wysoki poziom egocentryzmu w dorosłym okresie życia jest oznaką niedojrzałości. Objawia się on przekonaniem o bezwzględnej słuszności własnych racji, które są bronione za wszelka cenę, a również przekonaniem, iż cały świat powinien wyglądać dokładnie tak, jak widzi albo chciałby widzieć go egocentryk a wszyscy wokół powinni postępować wedle jego planem. Objawy egoizm Teorie Egocentryzm w teorii J. Piageta: Piaget przedstawia egocentryzm jako naturalną fazę rozwojową moralności występującą u dzieci pomiędzy 2 a 5 r. ż. Polega on na braku rozumienia stanów psychicznych innych ludzi, którym w zamian przypisywane są swoje emocje i dążenia. Działania dziecka w tym okresie skierowane są na uzyskanie nagrody i unikanie kary. Takie rozumienie świata może być powodem zachowań agresywnych, gdyż to empatia jaest głównym hamulcem agresji. Teoria L. Kohlberga: L. Kohlberg opisuje egocentryzm podobnie, wymieniając go w pierwszym stadium rozwoju rozumowania moralnego (przedkonwencjonalnym) jako postawę, w której jednostka kieruje się własnym „chceniem” i podejściem „dobre to jest, co jest dobre dla mnie”. Ustalonych reguł przestrzega tylko w celu uniknięcia kary.
Czym jest Egocentryzm znaczenie w słowniku Przyczyny i objawy E .
