Definicja Fobia

Co znaczy: polecany specjalista: psychiatra nowołac. phobia, gr. phóbos Zaburzenie na tle nerwicowym utrudniające funkcjonowanie jednostki w społeczeństwie. Symptomem fobii jest stan lękowy związany określonymi sytuacjami, zjawiskami czy przedmiotami obiektywnie nie groźnymi. Szacuje się, że wskutek mniejszych albo większych fobii cierpi 99% populacji. Osoba z fobią zdaje sobie sprawę, iż nie istnieje realne zagrożenie ze strony przedmiotu fobii, a własny lęk zwykle uważa za irracjonalny. Objawy bladość skóry czerwienienie się drżenie mięśni kołatanie serca napięcie nudności omdlenia pocenie się przyspieszony oddech suchość w ustach utrata kontroli nad zwieraczami odbytnicy czy pęcherza moczowego zaburzenia mowy zawroty głowy Podział Liczba fobii jest właściwie nieograniczona, z racji na fakt, że obiektem fobii może stać się prawie wszystko. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczneo (APA) w klasyfikacja zaburzeń psychicznychprzedstawia dwa typy fobii: specyficzne – lęki przed zwierzętami, obiektami, sytuacjami społecznymi (na przykład zamknięte pomieszczenia, windy), zranieniem i krwią, chorobami, śmiercią sytuacyjne – lęki przed publicznym wykonaniem jakiejś zawstydzającej czynności Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 wyróżnia: agorafobię socjofobię specyficzne (izolowane) postacie fobii inne zaburzenia lękowe w formie fobii fobie bliżej nie określone Niektóre postacie fobii to: agorafobia – przebywanie samemu w miejscach publicznych pełnych ludzi akrofobia – wysokość, głębokość, patrzenie w dół z wysoko położonych miejsc androfobia – mężczyźni arachnofobia – pająki emetofobia – wymioty erytrofobia – lęk przed zaczerwienieniem się albo czerwonymi przedmiotami kaligynefobia – piękne kobiety, ideał kobiecości kynofobia – psy klaustrofobia – zamknięte i ciasne przestrzenie ofidiofobia – węże triskaidekafobia – liczba 13 zoofobia – zwierzęta Powody Teoria behawiorystyczna – fobia powstaje w efekcie warunkowania klasycznego w czasie jakiegoś zdarzenia w przeszłości i opiera się na kojarzeniu obiektu z niebezpieczeństwem (((na przykład dziecko straszone pająkami może mieć w przyszłości agorafobię). Teoria psychoanalityczna – wg niej znaczeniema nieświadomość, która odpowiada zaprzeniesienie i projekcję wypartych emocji na przedmiot. Teoria ewolucyjna – zakłada, iż powstawanie fobii jest zakodowane w genach i poprzez całe lata przystosowywało organizmy do przetrwania (((((na przykład lęki poprzez jadowitymi zwierzętami). Leczenie Można kompletnie wyleczyć fobię poddając się odpowiedniej psychoterapii, która może być dodatkowo wspierana lekami. Oto kilka sposobów stosowanych w leczeniu fobii: systematyczna desensytyzacja(odwrażliwianie) – zastępowanie lęku reakcjami nautralnymi wygaszanie(zanurzanie) – doprowadzanie do kontaktu pacjenta zbodźcemlękowym (zamiast unikania). leczenie implozywna – wystawienie na ekstremalnie mocny bodziec lękowy desensytyzacja w wyobraźni – jedna z terapii neuroprogramowania lingwistycznego zachęca w ten sposób do naprawiania błędów postrzegania świata uświadomienie pacjentowi symbolicznych treści skrywających się pod postacią fobii – psychoanalityczne dociekanie ukrytych motywów i treści.