Definicja Mania

Co znaczy: polecany specjalista: psychiatra z łaciny: mania To jest zaburzenie psychiczne należące do grupy zaburzeń afektywnych (nastroju). Polegające na drażliwości (u około 80% pacjentów), odczuwaniu euforii (71%) albo obniżenia nastroju (72%), jak również chwiejności nastroju (u 69%). W sytuacjach, gdy dominuje uczucie euforii pacjenci opisują ten stan, jako powodujący poczucie szczęścia, w pozostałych sytuacjach pojawia się frustracja prowadząca niekiedy do urojeń prześladowczych. Objawy agresja beztroska brak reakcji na przykre zdarzenia ciągłe poczucie szczęścia spora aktywność fizyczna kłopoty z koncentracją krajne pobudzenie mniejsza potrzeba snu nadmierne poczucie własnej wartości nadmierne poczucie własnej wyższości nadużywanie alkoholu nastrój euforyczny omamy słuchowe podejmowanie pochopnych decyzji regularnie nieuzasadnionych ryzykowane zachowania seksualne urojenia wielkościowe wzrost aktywności psychoruchowej zaburzenia emocjonalne zaburzenia seksualne zwiększony popęd seksualny Powody Uznaje się, że przyczyną występowania manii jest wzrost aktywności serotoniny i noradrenaliny (w odróżnieniu do depresji, w której obserwuje się jej spadek). Obserwowany wzrost może wystąpić w efekcie: przebiegu niektórych chorób somatycznych: infekcji, nowotworów, urazów i zawałów mózgu, nadczynności tarczycy, niewydolności nerek, padaczki skroniowej, pelagry, pląsawicy Huntingtona, stwardnienia rozsianego, tocznia rumieniowatego układowego, zespołu Cushinga. zażywania substancji psychoaktywnych, takich jak: amfetamina, cymetydyna, DOPA, kaptopryl, kokaina, kortykosterydy, leki cholinolityczne, leki przeciwmalaryczne, leki przeciwwirusowe, psychodeliki. leczenia antydepresyjnego w chorobie afektywnej dwubiegunowej Diagnoza Chory najczęściej nie zdaje sobie sprawy, iż coś mu dolega, dlatego to najbliżsi powinni skontaktować go z psychiatrą. Rozpoznanie następuje w efekcie obserwowanych symptomów i obciążeń rodzinnych. Leczenie W początkowej fazie choroby możliwe jest szybkie opanowanie zaburzeń zachowania dzięki leków przeciwpsychotycznych (olanzapina, haloperidol). Podniecenie obserwowane w manii obniża się dzięki benzodiazepiny (lorazepamu, diazepamu). Stosuje się również leki stabilizujące nastrój, takie jak sole litu, czy leki przeciwpadaczkowe (kwas walproinowy,karbamazepina).