Definicja z ang. corneocytes, z niem. Hornzellen.
Definicja Korneocyty: Komórki naskórka, które po dojściu do warstwy rogowej uległy keratynizacji i uległy zmartwieniu. Razem z cementem międzykomórkowym stanowią główną barierę zapobiegającą wnikaniu obcych substancji w głąb skóry.
