Co znaczy Choroba kociego pazura, co to takiego?

Co to znaczy: Sporo osób traktuje zwierzęta domowe jak członków rodziny. Okazuje się im czułości, pozwala lizać po twarzy i jeść ze swojego talerza. W czasie gdy takie zachowania budzą realne zagrożenie zarażenia się różnymi chorobami odzwierzęcymi. Sporo osób uważa, iż własne swoje, trzymane w domu zwierzęta są kompletnie zdrowe, i nie stanowią zagrożenia. Nic bardziej mylnego… w czasie osobistej higieny, pies albo kot, liże własne futro, również w okolicach ujścia układu pokarmowego, wygryza z sierści pchły, a ; w czasie spacerów ma kontakt z jedzeniem nieznanego pochodzenia i odchodami innych zwierząt. Właściciel „czystego” czworonoga całuje następnie jego pysk, kiedy już zwierze zadowolone zasypia przy nim na łóżku…w najwyższym stopniu narażone są nasze pociechy…   Choroba kociego pazura inaczej zwana gorączką kociego pazura albo Bartonelozą (bartonellosis) jest ostrą chorobą zakaźna o w miarę łagodnym przebiegu i wbrew mylnej nazwie, nie jest chorobą kotów dotykającą ich pazurów ale chorobą odzwierzęcą na którą zapada człowiek, a w szczególności dzieci i młodzież. Niekiedy choroba może ujawniać się po zakłuciu cierniem albo nawet zwykłą drzazgą. Jako potencjalną przyczynę wymienia się również uszkodzenie skóry poprzez psy, króliki czy wiewiórki.   Koty w ogóle nie zapadają na tą chorobę, mogą być jedynie nosicielami bezobjawowymi patogenów ją wywołujących. Do wniknięcia patogenów do organizmu człowieka dochodzi głównie przez podrapanie albo pogryzienie poprzez kota. Oczywiście nie każde takie zdarzenie wywołuje chorobę, gdyż nie każde zwierzę musi być nosicielem chorobotwórczych patogenów.   Choroba ta nie występuje regularnie, bo dotyka najczęściej ludzi z zaburzeniami odporności, lecz nie należy jej lekceważyć. Nawet drobne zadrapania uosób podatnych na zachorowanie mogą stać się bramą wejścia dla patogenów, które umieją spowodować poważne, czasem długo trwające dolegliwości w organizmie człowieka, polegające przede wszystkim na schorzeniach układu limfatycznego z towarzyszącymi niejednokrotnie symptomami ogólnymi, obrzękiem i zaczerwienieniem uszkodzonej skóry i powiększeniem węzłów chłonnych. Jednakże rokowanie w tej chorobie jest dobre, bo w większości przypadków, jeżeli choroba już wystąpi, to jej przebieg jest łagodny. Na ogół nie stwierdza się symptomów ogólnych i dość szybko następuje wyzdrowienie. Nawet w razie powikłanych i długo trwających mechanizmów chorobowych o ciężkim przebiegu klinicznym, choroba jak dotąd zawsze kończyła się pomyślnie, bez jakichkolwiek trwałych następstw.   Symptomy i przebieg   Choroba zazwyczaj ujawnia się w formie zwiększenia powierzchownych węzłów chłonnych drenujących limfę z miejsca uszkodzenia skóry. Zmiana pierwotna może mieć postać pęcherzyka, grudki, krosty albo niewielkiego owrzodzenia. W ponad połowie przypadków nie udaje się jej stwierdzić, bo bardzo szybko się goi. Najczęściej zmiana pierwotna występuje na kończynie górnej albo dolnej. Po upływie kilku dni albo kilku tygodni zajęciu ulegają węzły chłonne szyjne, a najczęściej łokciowe, pachowe czy pachwinowe. Początkowo węzły chłonne są przesuwalne i niebolesne. Później stają się tkliwe. Osiągają rozmiary od 1 do 6 cm. Powiększeniu węzłów chłonnych może towarzyszyć niewielka gorączka i symptomy ogólne pod postacią dreszczy, uczucia rozbicia czy bólów mięśniowych. Zdarzają się również krótkotrwałe wysypki. W wielu sytuacjach jedynym symptomem bywa zwiększenie węzłów chłonnych.   Rozpoznanie   Rozpoznanie choroby opiera się przede wszystkim na wywiadzie i zespole symptomów klinicznych. Należy wykluczyć inne schorzenia o podobnym przebiegu, a więc ropne zapalenie czy gruźlicę węzłów chłonnych. Czasami choroba budzi podejrzenie rozrostu nowotworowego. Stąd także w wielu sytuacjach ostateczne rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania histopatologicznego pobranego węzła chłonnego.   Leczenie   Chorobę kociego pazura rozpoznaje się na podstawie wywiadu lekarskiego, badań alergicznych a czasem biopsji węzłów chłonnych. Leczenie polega na stosowaniu antybiotykoterapii poprzez 4-6 tygodni   Konsekwencje   Powikłania występują rzadko, a dotyczyć mogą między innymi: zapalenia mózgu, wątroby, śledzion czy płuc a wystąpić mogą głównie u osób z obniżoną odpornością.     Uwaga! Większość przypadków ma łagodny przebieg i mija w ciągu ok. 10 dni, niezależnie od tego, czy zastosowano leczenie antybiotykami; u pacjentów z upośledzonym układem odpornościowym, przebieg może być jednak poważniejszy i wymagać intensywnej opieki medycznej. Najistotniejsze w razie choroby kociego pazura jest postawienie właściwego rozpoznania, bo brak jest skutecznego leczenia zachowawczego. Pamiętajmy jednak, by nie lekceważyć żadnego podejrzanego zadrapania, bo konsekwencje zdrowotne mogą być bardzo poważne.   Specjalista Zdrowia Publicznego Anna Słomińska